مادر که می شوی ...

وَ وَصَّیْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ إِحْسَانًا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهًا وَ وَضَعَتْهُ کُرْهًا ... (سوره احقاف، آیه ۱۵): ما به انسان توصیه کردیم که به پدر و مادرش نیکی کند، مادرش او را با ناراحتی حمل می‏کند، و با ناراحتی بر زمین می‏گذارد ...

وَ وَصَّیْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَیْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَ هْنًا عَلَى وَهْن ... (سوره لقمان، آیه ۱۴): و ما به انسان درباره پدر و مادرش سفارش کردیم، مادرش او را با زحمت روی زحمت حمل کرد، (و به هنگام بارداری هر روز رنج و ناراحتی تازه‏ ای را متحمل می‏شد)...

این روزها معنای این آیات را خیلی بهتر از قبل درک میکنم. هر روز ناراحتیهایم بیشتر و بیشتر می شود!

وقتی همه کفشهایت برایت کوچک می شوند و پاهایت به شدت ورم دارد و دلت گرفته و میخواهی چند دقیقه ای قدم بزنی و نمی توانی ...

وقتی ظاهرت خیلی متفاوت تر و البته زشت تر از قبل از بارداری شده است ...

وقتی برای برداشتن کوچکترین وسیله از زمین نمی توانی به راحتی خم شوی و اکثر مواقع محتاج دیگرانی...

وقتی برای پختن یک غذای ساده باید بین پختن غذا مدام استراحت کنی یا برای شستن چند عدد ظرف، چنان خسته می شوی که گویی یک مهمانی چندین نفره را پشت سر گذاشته ای ...

وقتی چنان به دنده هایت فشار می‌آید که نمی‌توانی راحت بنشینی ...

وقتی هر شب که بی خوابی امانت را می برد و در هر غلت زدنی ناله ات بلند می شود ...

وقتی برای چندمین بار مجبوری برای چند سی سی ناقابل از خواب بیدار شوی ...

وقتی عضلات پایت می‌گیرد و هربار که چشمهایت سنگین می شود تا بالاخره خوابت ببرد ضعف پاها اجازه نمی‌دهد ...

وقتی که حتی انجام شخصی ترین کارهایت هم برایت سخت و غیر ممکن می شود ...

وقتی ...

.

.

.

.

و حالا خیلی بهتر از قبل معنی این آیات را درک میکنم.

به امید آن که همه زنان سرزمینم طعم شیرین مادر شدن را بچشند ...

الهی آمیـــــــــــن