چشم گوی مطلق ...

چشم گفتن خیلی سخت است! برای کسی که میخواهد حرف حرف خودش باشد چشم گفتن در زندگی مشترک مصیبت است! اینکه بپذیری و باور داشته باشی که «ولی» خانه مرد است و ما باید از او اطاعت کنیم هرچند اگر گاهی - از نظر ما - تصمیم اشتباه بگیرد. مثل وقتی که همسرم تصمیم می گیرد به مکانی برود و می گوید که ما هم همراهش برویم. گاهی اصلا دوست ندارم بروم، حوصله ندارم، آنجا را دوست ندارم و این چشم گفتن و راهی شدن و سرحال و قبراق بودن در کل مسیر، خیلی سخت است!

باید بتوانم در همه موارد یک «چشم» پر و پیمان به همسرم بگویم، هرچند گاهی اوقات گفتنش آسان است و در عمل خیلی سخت است! به زودی دخترم مانند یک دوربین فیلم برداری که مدام روشن است و در حال فیلم گرفتن، از من الگوبرداری میکند. باید بتوانم به دخترم یاد بدهم که همیشه احترام ولایت پدرش را داشته باشد هرچند گاهی به مذاقش خوش نیاید. باید بتوانم ...

پروژه جدید همسرداریم این است. «چشم گوی مطلق» بودن در برابر اوامر ولی خانه (البته تا جاییکه خدا مجاز اعلام کرده است). به امید آن که در وقت ظهور خودم و دخترم ولایت پذیر واقعی باشیم.