سیسمونی 2

از وقتی ازدواج کردیم با همسرم تصمیم گرفتیم که نگذاریم پدر و مادرم هیچ هزینه ای را به عنوان سیسمونی تقبل کنند. همسرم در این مسئله جدی تر از من پیگیر ماجراست که به هر نحوی شده خودش باید هزینه های فرزندش را از همین ابتدا تقبل کند. می گوید هرکس هر چقدر در توانش است برای رفاه فرزندش تهیه میکند و فکر نمیکنیم که برای تهیه ضروریات چند ماه اول زندگی نوزاد، نیازی به سختی و فشار مالی باشد. 

لیستی برای سیسمونی تهیه کرده ام و واقعا به این نتیجه رسیدم که اگر فقط ضروریات ابتدای زندگی نوزاد را تهیه کنیم هزینه خیلی کمی دارد. مثلا هیچ لزومی برای خرید تخت (آن هم از این تختهای شیک که تا نوجوانی قابل استفاده است) نمیبینم. چون هم تا مدتها بچه نمیتواند در آنها بخوابد، هم ممکن است وقتی بزرگتر شد مدل و رنگ تختش را نپسندد (مثل خواهرزاده ام که الان که 9 ساله شده سرویس خوابش را دوست ندارد و میگوید اجازه میدادید خودم بیایم و رنگش را انتخاب کنم!!!) و هم برای ما که فعلا مستاجر هستیم و شاید هر سال باید نقل مکان کنیم اضافه کردن اسبابهای جاگیر و فضا پرکن واقعا سخت است.

در مورد کمد هم قرار شد اگر تا آن موقع مشکل مالی نداشتیم و توانش بود یک کمد ساده و ارزان تهیه کنیم فقط برای اینکه جایی برای لباسهایش باشد. از سرویس کالسکه هم شاید فقط دو سه موردش را که واقعا لازم میشود تهیه کنم. این از قسمتهای سنگین سیسمونی! و بقیه هم لباس و رختخواب و ... که از هر کدام به اندازه نیاز نوزاد تهیه میکنیم ...

ان شاالله یک روز بیاید و این چشم و هم چشمی ها و اسراف ها برچیده شود ...