اصلاح رفتار نسبت به پدر و مادر ...
تمام دوستانی که پدر و مادر زنده ای دارند دقت داشته باشند که کار ابتدایی
این است که وقتی ایشان را دیدید فقط سلام نکنید، بلکه باید دستشان را
بوسید. اگر تاکنون این کار را نمی کردیم به خاطر تربیت های تلویزیونی که
داشتیم بوده است.
مرحوم استادمان می فرمودند که این را باید پدر و مادرها به فرزندان شان
آموزش دهند. بچه با بوسیدن دست پدر و مادر خودش به مرتبه ای می رسد که بدون
آن نمی رسد.
از تواضع های نالازم است که پدر و مادرها نگذارند. چون فرزند از یک مقامی
محروم می شود که بعدها حسرت می خورد. حتما بگذارند و خودشان یاد بدهند .
استادمان می فرمودند که بچه هایی که دست پدر و مادرشان را نمی بوسند از
خیری محروم می شوند که جایگزین ندارد.
پس دوستان، چهل روز اصلاح رفتار نسبت به پدر و مادر داشته باشند.
حتما باید در بدو ورود که سلام می کنند دست شان را ببوسند؛ حتما باید موقع
خداحافظی دستشان را ببوسند.
چه قدر راحت است. چه مشقتی دارد؟ شاید مشقت روانی برایمان داشته باشد که یک تغییر رفتار بدهیم.
حتما پدر و مادرها این را یاد بدهند به بچه هایشان. البته لازم نیست که
بگویند که بیاید دستم را ببوس! بلکه مثلاً پدر به فرزند بگوید دست مادرت را
ببوس و مادر هم به فرزند بگوید دست پدرت را ببوس.
این سنت است. چگونه به هم می رسیم سلام می کنیم؟ جزو سلام و علیکی که می کنیم بوسیدن دست پدر و مادر است
این عطوفت همراه با عشق چنان رشدی می دهد که هیچ چیز نمی تواند این گونه اثر داشته باشد.
البته این محبت ها باید از درون بجوشد
برگرفته از بیانات استاد گرامی حجت الاسلام و المسلمین دکتر مهدی نخاولی در شب میلاد حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم http://www.rahehagh.com
