هر کس گرفتار است، در واقع گرفته ی یار است ...
هر وقت در زندگی‌ات گیری پیش آمد و راه بندان شد، بدان خدا کرده است؛ زود برو با او خلوت کن و بگو با من چه کار داشتی که راهم را بستی؟ هر کس گرفتار است، در واقع گرفته ی یار است. (استاد اخلاق میرزا اسماعیل دولابی)
از وقتی مشکلاتم بیشتر شده به این جمله حاج آقا دولابی خیلی فکر میکنم! اینکه مدتی است در زندگیم گیری پیش آمده و دلیلش را نمیدانم ... از خدا طلب کردم و به امام رضا علیه السلام متوسل شدم که به من بفهماند خدا با من چه کار دارد؟! در کمال ناباوری در کمتر از چند ساعت جوابم را دریافت کردم ... به پیشنهاد یکی از دوستانم سخنرانی حاج آقا پناهیان با نام «چگونه امتحان می شویم؟» را گوش کردم و تحولی بزرگ در من ایجاد شد ... سخنرانی برایم طوری بود که انگار حاج آقا پناهیان صرفا این سخنرانی را بخاطر من انجام داده و خطابش به من است ... با شنیدن این سخنرانی دانستم که هر آنچه در زندگی برایم اتفاق می افتد برای این است خدای مهربانم، نقاط ضعفم را به نقاط قوت تبدیل کند ...
حاج آقا پناهیان فرمودند: مهم ترین عامل تعیین کننده مقدرات در زندگی «امتحان» است. ما همیشه در حال امتحان هستیم و هدف امتحانات الهی را امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام خیلی زیبا در خطبه ۱۹۲ نهج البلاغه (خطبه قاصعه) بیان می فرمایند:
«...خداوند
مخلوقات خود را با امورى که آگاهى ندارند آزمایش مى کند، تا بد و خوب
تمیز داده شود، و تکبّر و خودپسندى را از آنها بزداید، و خود بزرگ بینى را
از آنان دور کند ...»
درواقع هدف امتحان از نگاه امام علی علیه السلام این است که در طول عمر خداوند میخواهد تکبر را از قلوب بندگان خارج کند ... (چون ما دائما در حال تولید تکبر هستیم!!)
باید از چیزهای دنیوی بیشتر گسستگی ایجاد کرد ... بنا نیست پیوند بین انسانها شدید شود. ازدواج هم امتحان است و خیلی از امتحانها برای قطع کردن اتصالهای دنیوی است.
نمیدانم چگونه از امام رئوفم تشکر کنم که این گونه با کوچکترین توسلی راه را نشانم دادند و مرا از این هول و اضطراب و سختی نجات دادند ...
